گاهي

دلت بهانه هايي مي گيرد که خودت انگشت به دهان مي ماني...!!

گاهي دلتنگي هايي داري که فقط بايد

فريادشان بزني اما سکوت مي کني ...

گاهي..!!

پشيماني از کرده و ناکرده ات...

گاهي دلت

نمي خواهد ديروز را به ياد بياوري انگيزه اي براي

فردا نداري و حال هم که...

گاهي فقط دلت

ميخواهد زانو هايت را تنگ در آغوش بگيري وگوشه اي

گوشه ترين گوشه اي...! که مي شناسي بنشيني و"فقط"

نگاه کني...

گاهي چقدر دلت براي يک خيال راحت

تنگ مي شود...

گاهي بخاطرش ماندن را تحمل کن 

رفتن از دست همه بر مي آيد . . 

من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

نه خطی، نه خالی! نه خواب و خیالی!

امروز روز تولد توست

و من هر روز بیش از پیش به این راز پی میبرم

که تو خلق شده ای برای من تا زیباترین لحظه ها را برایم بسازی . . .

تولدت مبارک

آنقدر برای دیدنت عجله کردم که هنوز،


"دلم"

بند کفش هایش را نبسته بود!...


با همان حال، تمام دشت را دویدم تا به تو برسم؛


که مبادا پیش از من "ناز نگاهت" خریدار پیدا کند


آخر شنیدم که کسی میگفت:


شقایقها هم عاشق میشوند...!!!

از نگاه
سکوت
غم
غرور
لبخند و چه و چه اش که نگو 
دست هایش...
به دست هایش که برسی
کارت تمام است!
خوب نگاهش کن!
ببین چگونه دنیا را در خود جای می دهد!
گاه با نوازشی تو را به خواب می برد و گاه به بیداری
چقدر دوست داشتنیست زمانی که شعر می شود
عشق است که در خیابانی شلوغ شالت را مرتب کند 
دیوانه ات می کند زمانی که روی تنت آهسته راه می رود 
به دستش می میری
روزی که موهایت را جمع کنند و دکمه هایت را باز
راستی!
تا به حال دستت در دستش
در جیب بارانی اش جا مانده؟؟
وای!
"امان از دست مرد"