|
سه شنبه 13 اسفند 1392برچسب:, :: 13:16 :: نويسنده : فهیمه
زندگی ما شاید مثل یک معما بود گرچه آخرش اول از نخست پیدا بود من اگر چه انسانی مثل دیگران بودم دل ولی پراز احساس و همیشه تنها بود روزهای عمرم بود که گذر نمود اما چشم پر امید من،روز به سوی فردا بود دربیان عشق خویش واژه ای نمی یابم من علاقه ام برتو... بله قد دنیا بود حرفهای تو مضامینی از ولی و اما بود گفتی ارزش دل را این زمان که می فهمد؟ قلب دیگران سنگی ،قلب من که دریا بود عشق ها همان عشق است بین لیلی و مجنون بین راه اگر ماندیم ،عیب از خود مابود نظرات شما عزیزان: 
 |
||
آمار
وب سایت:
